Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Ποια μέτρα παίρνουν οι επιχειρήσεις για να αντέξουν στην κρίση
Στις ασφαλιστικές, εισηγμένες και μη, οι εταιρείες έχουν περάσει σε φάση εξορθολογισμού της πολιτικής προμηθειών προς τα ελεύθερα δίκτυα πωλήσεων (πράκτορες και μεσίτες) με αποτέλεσμα οι μέσες προμήθειες που διαμορφώνονταν προς διετίας στο εξαιρετικά υψηλό 25% να έχουν μειωθεί στο 18% με τάσεις περαιτέρω συρρίκνωσης προς το 10%-15%. Ταυτόχρονα οι μεγαλύτερες ξένες ασφαλιστικές έχουν προχωρήσει σε αναδιαρθρώσεις χαρτοφυλακίων ομολόγων με στροφή προς ομόλογα ΑΑΑ, προθεσμιακές καταθέσεις και αναπροσαρμογές τιμών ακινήτων. Σε ό,τι αφορά τις αποεπενδύσεις, είναι σαφείς οι προσπάθειες που κάνουν για να εξειδικευτούν σε συγκεκριμένους κλάδους, πουλώντας ενδεχομένως και ορισμένα χαρτοφυλάκια ή επενδυτικές εταιρείες (ΑΕΔΑΚ) που δεν τους ενδιαφέρουν.
Στις χρηματοοικονομικές, οι μεν εγχώριες χρηματιστηριακές έχουν μειώσει την πολιτική προμηθειών προκειμένου να διακρατήσουν το ενεργό πελατολόγιό τους και κυρίως ανοίγονται προς τις ξένες αγορές που σίγουρα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και δυνατότητες κερδοφορίας. Ταυτόχρονα, μειώνουν οργανογράμματα και ελαττώνουν προσωπικό για συγκράτηση λειτουργικού κόστους.
Τρόφιμα - ποτά
Στις εταιρείες τροφίμων και ποτών, το γεγονός ότι η Coca - Cola διατήρησε την κερδοφορία της και βρέθηκε στην 1η θέση των κεφαλαιοποιήσεων στο Χ.Α., ουδόλως την εμπόδισε να προχωρήσει το πρόγραμμα δραστικού ελέγχου του λειτουργικού κόστους που είχαν ζητήσει από τη Νέα Υόρκη για τις εταιρείες σε Ελλάδα και Ιρλανδία. Απολύσεις (αγγίζουν τα 1.000 άτομα), αυστηρή πολιτική εκπτώσεων προς τα super markets, μείωση διαφημιστικών δαπανών, γεωγραφική διασπορά με εξάπλωση και νέες περιφερειακές αγορές είναι οι πολιτικές που εντάσσονται μέσα στο business plan του ομίλου μέχρι το 2014. Τις ημέρες αυτές το διοικητικό συμβούλιο φαίνεται να το απασχολεί η εξέλιξη στο θέμα του ΦΠΑ (23%), που ενδεχομένως να αλλάξει το μείγμα πωλήσεων και να αναπροσαρμόσει τις στρατηγικές πωλήσεων. Oι υπόλοιπες εταιρείες τροφίμων και ποτών, θα επηρεαστούν ακόμη περισσότερο από την αύξηση του ΦΠΑ στο 23%, αν και δηλώνουν τις διαφωνίες τους και την αδυναμία τους να απορροφήσουν τυχόν αυξήσεις στο ΦΠΑ και στρέφονται στις «μάχες επί των ραφιών» με τα super markets προκειμένου να εξασφαλίσουν καλύτερους όρους και να διατηρήσουν τις πωλήσεις λιανικής. Οι περισσότερες εταιρείες τροφίμων έχουν μειώσει κατά 10%-20% την παραγωγή και διάθεση των προϊόντων κάνοντας αντίστοιχες κινήσεις και στα αποθέματά τους. Ταυτόχρονα προσπαθούν να ανοιχθούν σε νέες αγορές στην Ανατ. Ευρώπη, αραβικά κράτη και άπω Ανατολή αυξάνοντας την εξωστρέφειά τους.
Φαρμακοβιομηχανίες - χημικά - πλαστικά
Στις φαρμακοβιομηχανίες, τα περιθώρια κέρδους είχαν διαμορφωθεί τα τελευταία 2 χρόνια στα υψηλά επίπεδα των 10%-15%, αλλά τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί με τις πληρωμές του Δημοσίου και τα ελληνικά ομόλογα έχουν μειώσει τα περιθώρια για την εγχώρια φαρμακευτική αγορά προς το 5%-7%. Αποτέλεσμα των συνεχώς συρρικνούμενων περιθωρίων κέρδους είναι η δημιουργία πολιτικών ντάμπινγκ στο χώρο του φαρμάκου με αποτέλεσμα τα φθηνά φάρμακα στην Ελλάδα να πωλούνται ακριβότερα σε ξένες αγορές και να δημιουργείται έλλειψη στην ελληνική αγορά. Επιπλέον, γίνεται σαφέστερος ο διαχωρισμός μεταξύ φαρμάκων και καλλυντικών και ορισμένοι όμιλοι φαίνεται να αποεπενδύουν από θυγατρικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, που δεν είναι αποδοτικές ή δεν ταιριάζουν με το σχεδιασμό τους. Στις εταιρείες χημικών, η μάχη δίνεται και στον τομέα των πρώτων υλών αφού τα πετρελαιοειδή υποπροϊόντα (παραφίνες), όπου χρησιμοποιούνται είχαν αυξήσει το κόστος λειτουργίας, ενώ οι περισσότερες εταιρείες του κλάδου πλέον εστιάζουν στη δημιουργία συγκεκριμένων αποκλειστικών δικτύων αλλά και στη γεωγραφική επέκταση των κατασκευαστικών μονάδων σε χώρες φθηνού κόστους στα Βαλκάνια.
Ελαστικές μορφές εργασίας στο λιανεμπόριο
«Αγκάθια» το κόστος ενέργειας και τα μισθώματα
Μείωση λειτουργικού κόστους με απολύσεις, αλλαγές ωραρίων αναδιαρθρώσεις οργανογραμμάτων, περιορισμούς στους χρόνους και αλλαγές συνεργασιών στους προμηθευτές τους, είναι ορισμένα μέτρα που έχουν υιοθετήσει οι βιομηχανίες στην Ελλάδα. Ο βιομηχανικός κλάδος καλείται να αντιμετωπίσει τους κινδύνους από την αύξηση των πρώτων υλών, τη μείωση της κατανάλωσης αλλά και τον εξωτερικό ανταγωνισμό από αναδυόμενες αγορές. Μόνο στις βιομηχανίες στη βόρεια Ελλάδα (εισηγμένες και μη) έχουν χαθεί περίπου 10.000 θέσεις εργασίας στο διάστημα 2010-2011 σύμφωνα με εκτιμήσεις από το Σύνδεσμο Βιομηχανιών βόρειας Ελλάδας, ενώ η εγχώρια ζήτηση έχει καταρρεύσει.
Στις μεταλλουργικές, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει το κόστος της ενέργειας το οποίο έχει αυξηθεί σημαντικά τα δύο τελευταία χρόνια αλλά οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται προχωρούν προς αλλαγές προορισμών πωλήσεων και ανασυγκρότησης των δικτύων διανομών.
Real estate
Η αλλαγή του οικονομικού και επαγγελματικού χάρτη έχει οδηγήσει σε μείωση των μισθωμάτων αλλά κυρίως στην εξαφάνιση του «αρραβώνα» (το γνωστό «αέρα») που έδινε σημαντικά έσοδα από επαγγελματικά μισθώματα και ρευστότητα στις εταιρείες Real Estate. Πλέον, στα μεγάλα εμπορικά κέντρα στόχος είναι η διακράτηση της πληρότητάς τους ακόμη και μη συμφέροντες όρους. Ταυτόχρονα οι διαχειριστές (yields managers) αναζητούν επωνυμίες καταστημάτων που διακρατούν τα πελατολόγιά τους. Επίσης οι μεγαλύτερες εταιρείες στρέφονται στην επέκτασή τους σε ξένες χώρες όπου οι συνθήκες κατασκευών και εκμετάλλευσης επαγγελματικών ακινήτων είναι καλύτερες σε σχέση με την Ελλάδα. Περίπου το 30%-40% των εσόδων των μεγάλων εταιρειών real estate (εισηγμένων και μη) προέρχονται από επενδύσεις στο εξωτερικό. Μάλιστα σε χώρες που η αγοραία αξία των ακινήτων τους παραμένει υψηλή, οι περισσότερες προχωρούν σε πωλήσεις.
Λιανικό εμπόριο
Οι αλυσίδες λιανικής προχωρούν σε ελαστικές μορφές εργασίας και περικοπής προσωπικού και κυρίως προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα κεφαλαιακά όπλα τους και τα αποθέματά τους.
Θυγατρικές πολυεθνικών έχουν δυνατότητες να εξαντλήσουν την πολιτική των προσφορών αφού έχουν και την κεφαλαιακή κάλυψη των μητρικών εταιρειών, ενώ οι εγχώριες αλυσίδες προχωρούν σε αναδιαπραγματεύσεις δανείων με τις τράπεζες.
Το Πετρέλαιο- απειλή για τη Ναυτιλία
Στη Ναυτιλία (εμπορική και ακτοπλοΐα) το μεγάλο πρόβλημα είναι οι τιμές πετρελαίου που έχουν εκτοξευτεί σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα μειώνοντας τα περιθώρια κέρδους. Οι εταιρείες αλλάζουν συνεχώς τα τελευταία δύο χρόνια τα προγράμματα δρομολογίων τους με στόχο να δημιουργηθούν γραμμές που θα είναι λιγότερο ζημιογόνες στις εκτός τουρισμού περιόδους και περισσότερο κερδοφόρες στις τουριστικές περιόδους. Κατά τον τελευταίο χρόνο από τις εισηγμένες έχουν πωληθεί 10 Ε/Γ-Ο/Γ πλοία απ' όλες τις ακτοπλοϊκές εταιρείες.
Οι γραμμές εξωτερικού (Ελλάδα-Ιταλία) και οι κρουαζιέρες στο Αιγαίο σε συνδυασμό με στρατηγικές συμμαχίες (όπως αυτή της ΑΝΕΚ με την Attica Groups), είναι κινήσεις βελτίωσης.
ΠΗΓΗ: Ημερησία