Σε ποιες περιπτώσεις ο φορολογούμενος μπορεί να αμφισβητήσει τα τεκμήρια
Το ποσό των τεκμηρίων μπορεί να αμφισβητηθεί από τον φορολογούμενο
όταν αυτό είναι μεγαλύτερο από την πραγματική δαπάνη του φορολογουμένου
και των μελών που τον βαρύνουν, εφόσον αυτό αποδεικνύεται από τον
υπόχρεο με βάση πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία. Αυτό μπορεί να γίνει
για όσους:α) υπηρετούν τη στρατιωτική θητεία τους στις Ένοπλες Δυνάμεις,
β) είναι φυλακισμένοι,
γ) νοσηλεύονται σε νοσοκομείο ή κλινική,
δ) είναι άνεργοι και δικαιούνται βοήθημα ανεργίας,
ε) συγκατοικούν με συγγενείς πρώτου βαθμού και έχουν μειωμένες δαπάνες διαβίωσης, λόγω αποδεδειγμένης συμβολής στις δαπάνες αυτές των συγγενών τους με την προϋπόθεση ότι οι τελευταίοι αυτοί έχουν εισόδημα από εμφανείς πηγές,
στ) είναι ορφανοί ανήλικοι οι οποίοι έχουν στην κυριότητά τους επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης από κληρονομιά του πατέρα ή της μητέρας τους και
ζ) προσκομίζουν στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται ότι για λόγους ανώτερης βίας πραγματοποίησαν δαπάνη μικρότερη από την αντικειμενική.
Όταν συντρέχει μία ή περισσότερες από τις περιπτώσεις αυτές, ο φορολογούμενος υποχρεούται να υποβάλει μαζί με τη δήλωσή του και τα αναγκαία δικαιολογητικά για την απόδειξη των ισχυρισμών του. Ο έφορος ελέγχει την αλήθεια των ισχυρισμών και την ακρίβεια των αποδεικτικών στοιχείων του φορολογουμένου και μειώνει ανάλογα την ετήσια αντικειμενική δαπάνη, στην οποία αναφέρονται οι ισχυρισμοί και τα αποδεικτικά στοιχεία.
Ειδικά για τα τεκμήρια των φαντάρων η διαφορά αντικειμενικής και πραγματικής δαπάνης «χρεώνεται» σε εκείνον τον γονέα που έχει το μεγαλύτερο εισόδημα.
ΠΗΓΗ: Ημερησία
