Εξαιρετέες εορτές – Η 25η Μαρτίου
Ι. Το άρθρο 2 του Ν.Δ. 3755/57, όπως ετροποποιήθη (η παρ.2) με το άρθρο 1 του ΝΔ147/73 και εν συνέχεια όπως αντικατεστάθη με το άρθρο 2 παρ. 1 του ν. 435/76 ορίζει τα εξής:
«1.Μισθωτοί απασχολούμενοι κατά τας Κυριακάς και τας κατωτέρω αναφερομένας εορτάς δικαιούνται, ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας, περί της απασχολήσεως ταύτης και των άλλων ενδεχομένων συνεπειών, της υπό της υπ’ αριθ. 8900/1946 Κοινής Αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, ως αυθεντικός ηρμηνευθή δια της υπ΄αριθ. 25825/1951 τοιαύτης προβλεπόμενης προσαυξήσεως εξ 75% κατά τα υπό των εν λόγω αποφάσεων, ως αύται ισχύουσι σήμερον, οριζόμενα.
2.Ως εξαιρέσιμοι εορταί, καθ’ ας παρέχεται η κατά τα ανωτέρω προσαύξησης, νοούνται: α) ή της 25ης Μαρτίου, β) ή της Δευτέρας του Πάσχα, γ) ή της 1ης Μαΐου, δ) ή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15η Αυγούστου), ε) ή της 28ης Οκτωβρίου και στ) ή της Γεννήσεως του Χριστού (25η Δεκεμβρίου). Εκ τούτων κατά την 1ην Μαΐου και 28ην Οκτωβρίου, η απασχόλησης των μισθωτών απόκειται αποκλειστικώς εις την διακριτικήν εξουσίαν του εργοδότου.
(Σημ: Ειδικώς για την 1η Μαΐου εχορηγήθη με με τον ΑΝ 380/68 εις τον Υπουργό Εργασίας, το δικαίωμα να καθορίζει εκάστοτε δι’ αποφάσεως του την 1η Μαΐου ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας, πράγμα που κατά κανόνα συμβαίνει, ακόμη και όταν…συμπίπτει με Κυριακή, οπότε έχει ήδη τον χαρακτήρα της υποχρεωτικής αργίας).
3. Εις τους επί ημερομισθίω αμειβόμενους μισθωτούς, τους μη απασχοληθέντες εκ λόγων μη οφειλομένων εις τούτους κατά τας εν παραγρ. 2 ημέρας, καταβάλλεται δι’ εκάστην τούτων, ποσόν ίσον προς το ημερομίσθιο των, άνευ ετέρας προσαυξήσεως».
ΙΙ. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η 25η Μαρτίου ανήκει στις υποχρεωτικές εξαιρετέες εορτές. Συνεπώς, κατά την ημέρα αυτή, απαγορεύεται η απασχόληση των μισθωτών και η λειτουργία των επιχειρήσεων, εκτός εκείνων που λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές.
ΙΙΙ. Εφέτος η 25η Μαρτίου συμπίπτει με ημέρα Κυριακή και ως εκ τούτου θα ισχύσουν τα εξής:
1)Δεν γεννάται θέμα μεταθέσεως της σε άλλη, εργάσιμη ημέρα, διότι, όπως είναι γνωστό, με το άρθρο 7 του Ν.1400/83 καταργήθηκαν, τόσο για τον ιδιωτικό τομέα όσο και για το Δημόσιο, οι διατάξεις περί μεταθέσεως των αργιών, όταν συμπίπτουν με ημέρα Κυριακή.
2)Οι επιχειρήσεις που δεν θα λειτουργήσουν την Κυριακή 25 Μαρτίου υποχρεούνται να καταβάλλουν μόνο σε όσους αμείβονται με ημερομίσθιο το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιο τους δηλ. το 1/6 της εβδομαδιαίας αμοιβής. Σχετική η υπ’ αριθμ. 303/61 απόφαση του Άρειου Πάγου που έχει εδέχθη ότι το ημερομίσθιο της εξαιρετέας εορτής οφείλεται και όταν η εορτή αυτή συμπίπτει με ημέρα Κυριακή. Σχετικό και το Εγγρ. 2797/99 του Υπ.Εργασίας.
Το ημερομίσθιο τους δικαιούνται να λάβουν και οι ημερομίσθιοι που απασχολούνται στο Δημόσιο – ΝΠΔΔ – ΟΤΑ.
3)Οι επιχειρήσεις που θα λειτουργήσουν την Κυριακή 25 Μαρτίου οφείλουν σε όσους θα απασχοληθούν τα εξής:
α) Σε όσους αμείβονται με ημερομίσθιο, το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο τους (ακριβέστερα τόσα ωρομίσθια όσες ώρες απασχολήθηκαν) και προσαύξηση 75%, που θα υπολογισθεί επί του νομίμου ωρομισθίου τους. Επί πλέον οφείλουν να χορηγήσουν αναπληρωματική ανάπαυση (ρεπό) κατ’ άλλη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδος που αρχίζει την Κυριακή 25η Μαρτίου.
β)Σε όσους αμείβονται με μηνιαίο μισθό, οφείλουν προσαύξηση 75% που υπολογίζεται στο νόμιμο ωρομίσθιο τους, για τόσες ώρες όσες απασχολήθηκαν και αναπληρωματική ανάπαυση, είτε πρόκειται για επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις περί υποχρεωτικής αναπαύσεως κατά Κυριακή και ημέρες αργίας, είτε για επιχειρήσεις που δεν υπάγονται στις διατάξεις αυτές. Εννοείται ότι για τις τελευταίες αυτές επιχειρήσεις, που λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές και εορτές, εφ’ όσον έχει καταρτισθή πρόγραμμα, αναπαύσεων, δεν οφείλεται επί πλέον αυτών ημέρα αναπληρωματικής για την Κυριακή 25η Μαρτίου αναπαύσεως.
Ζήτημα καταβολής στους επί μηνιαίο μισθό, και των ωρομισθίων – αμοιβής για την απασχόληση γεννάται μόνον όταν δεν χορηγηθεί αναπληρωματική ανάπαυση, ως αποζημίωση για την στέρηση αυτής.
4) Η προσαύξηση 75% οφείλεται ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας περί απασχολήσεως των μισθωτών, κατ’ άρθρο 2 του Ν.435/76.
Οφείλεται μόνον μια φορά η προσαύξηση 75% και όχι δύο φορές (Κυριακή και εξαιρετέα εορτή).
Ι. Το άρθρο 2 του Ν.Δ. 3755/57, όπως ετροποποιήθη (η παρ.2) με το άρθρο 1 του ΝΔ147/73 και εν συνέχεια όπως αντικατεστάθη με το άρθρο 2 παρ. 1 του ν. 435/76 ορίζει τα εξής:
«1.Μισθωτοί απασχολούμενοι κατά τας Κυριακάς και τας κατωτέρω αναφερομένας εορτάς δικαιούνται, ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας, περί της απασχολήσεως ταύτης και των άλλων ενδεχομένων συνεπειών, της υπό της υπ’ αριθ. 8900/1946 Κοινής Αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, ως αυθεντικός ηρμηνευθή δια της υπ΄αριθ. 25825/1951 τοιαύτης προβλεπόμενης προσαυξήσεως εξ 75% κατά τα υπό των εν λόγω αποφάσεων, ως αύται ισχύουσι σήμερον, οριζόμενα.
2.Ως εξαιρέσιμοι εορταί, καθ’ ας παρέχεται η κατά τα ανωτέρω προσαύξησης, νοούνται: α) ή της 25ης Μαρτίου, β) ή της Δευτέρας του Πάσχα, γ) ή της 1ης Μαΐου, δ) ή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15η Αυγούστου), ε) ή της 28ης Οκτωβρίου και στ) ή της Γεννήσεως του Χριστού (25η Δεκεμβρίου). Εκ τούτων κατά την 1ην Μαΐου και 28ην Οκτωβρίου, η απασχόλησης των μισθωτών απόκειται αποκλειστικώς εις την διακριτικήν εξουσίαν του εργοδότου.
(Σημ: Ειδικώς για την 1η Μαΐου εχορηγήθη με με τον ΑΝ 380/68 εις τον Υπουργό Εργασίας, το δικαίωμα να καθορίζει εκάστοτε δι’ αποφάσεως του την 1η Μαΐου ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας, πράγμα που κατά κανόνα συμβαίνει, ακόμη και όταν…συμπίπτει με Κυριακή, οπότε έχει ήδη τον χαρακτήρα της υποχρεωτικής αργίας).
3. Εις τους επί ημερομισθίω αμειβόμενους μισθωτούς, τους μη απασχοληθέντες εκ λόγων μη οφειλομένων εις τούτους κατά τας εν παραγρ. 2 ημέρας, καταβάλλεται δι’ εκάστην τούτων, ποσόν ίσον προς το ημερομίσθιο των, άνευ ετέρας προσαυξήσεως».
ΙΙ. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η 25η Μαρτίου ανήκει στις υποχρεωτικές εξαιρετέες εορτές. Συνεπώς, κατά την ημέρα αυτή, απαγορεύεται η απασχόληση των μισθωτών και η λειτουργία των επιχειρήσεων, εκτός εκείνων που λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές.
ΙΙΙ. Εφέτος η 25η Μαρτίου συμπίπτει με ημέρα Κυριακή και ως εκ τούτου θα ισχύσουν τα εξής:
1)Δεν γεννάται θέμα μεταθέσεως της σε άλλη, εργάσιμη ημέρα, διότι, όπως είναι γνωστό, με το άρθρο 7 του Ν.1400/83 καταργήθηκαν, τόσο για τον ιδιωτικό τομέα όσο και για το Δημόσιο, οι διατάξεις περί μεταθέσεως των αργιών, όταν συμπίπτουν με ημέρα Κυριακή.
2)Οι επιχειρήσεις που δεν θα λειτουργήσουν την Κυριακή 25 Μαρτίου υποχρεούνται να καταβάλλουν μόνο σε όσους αμείβονται με ημερομίσθιο το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιο τους δηλ. το 1/6 της εβδομαδιαίας αμοιβής. Σχετική η υπ’ αριθμ. 303/61 απόφαση του Άρειου Πάγου που έχει εδέχθη ότι το ημερομίσθιο της εξαιρετέας εορτής οφείλεται και όταν η εορτή αυτή συμπίπτει με ημέρα Κυριακή. Σχετικό και το Εγγρ. 2797/99 του Υπ.Εργασίας.
Το ημερομίσθιο τους δικαιούνται να λάβουν και οι ημερομίσθιοι που απασχολούνται στο Δημόσιο – ΝΠΔΔ – ΟΤΑ.
3)Οι επιχειρήσεις που θα λειτουργήσουν την Κυριακή 25 Μαρτίου οφείλουν σε όσους θα απασχοληθούν τα εξής:
α) Σε όσους αμείβονται με ημερομίσθιο, το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο τους (ακριβέστερα τόσα ωρομίσθια όσες ώρες απασχολήθηκαν) και προσαύξηση 75%, που θα υπολογισθεί επί του νομίμου ωρομισθίου τους. Επί πλέον οφείλουν να χορηγήσουν αναπληρωματική ανάπαυση (ρεπό) κατ’ άλλη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδος που αρχίζει την Κυριακή 25η Μαρτίου.
β)Σε όσους αμείβονται με μηνιαίο μισθό, οφείλουν προσαύξηση 75% που υπολογίζεται στο νόμιμο ωρομίσθιο τους, για τόσες ώρες όσες απασχολήθηκαν και αναπληρωματική ανάπαυση, είτε πρόκειται για επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις περί υποχρεωτικής αναπαύσεως κατά Κυριακή και ημέρες αργίας, είτε για επιχειρήσεις που δεν υπάγονται στις διατάξεις αυτές. Εννοείται ότι για τις τελευταίες αυτές επιχειρήσεις, που λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές και εορτές, εφ’ όσον έχει καταρτισθή πρόγραμμα, αναπαύσεων, δεν οφείλεται επί πλέον αυτών ημέρα αναπληρωματικής για την Κυριακή 25η Μαρτίου αναπαύσεως.
Ζήτημα καταβολής στους επί μηνιαίο μισθό, και των ωρομισθίων – αμοιβής για την απασχόληση γεννάται μόνον όταν δεν χορηγηθεί αναπληρωματική ανάπαυση, ως αποζημίωση για την στέρηση αυτής.
4) Η προσαύξηση 75% οφείλεται ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας περί απασχολήσεως των μισθωτών, κατ’ άρθρο 2 του Ν.435/76.
Οφείλεται μόνον μια φορά η προσαύξηση 75% και όχι δύο φορές (Κυριακή και εξαιρετέα εορτή).
