«Η διασφάλιση της επάρκειας των μελλοντικών συντάξεων προϋποθέτει αυξημένο ρόλο για το δεύτερο και τρίτο πυλώνα και προαπαιτεί υψηλή συμμετοχή, υψηλές εισφορές και επαρκείς αποδόσεις», αναφέρει η Εκθεση, προβλέποντας ότι:
1. Μετά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010 «περιορίζεται σημαντικά η γενναιοδωρία του πρώτου πυλώνα και το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης εκτιμάται ότι θα φτάσει κατά μέσο όρο σε 48,5% την περίοδο 2020 - 2060 έναντι 95,7% που ήταν πριν από τη μεταρρύθμιση» («η Ελλάδα εμφάνιζε το υψηλότερο ποσοστό αναπλήρωσης πρώτου πυλώνα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ) και
2. «Ελλείψει άλλων πηγών εισοδήματος, το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης του πρώτου πυλώνα θα οδηγεί κάτω από το όριο της σχετικής ένδειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου ελάμβαναν μέχρι και 1,2 φορές το διαμέσο εισόδημα».
Κίνητρα
Η ΤτΕ ασκώντας κριτική για την κατάργηση κάθε κινήτρου για την ιδιωτική ασφάλιση, τονίζει ότι «η πρόσφατη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που αφορούν την ιδιωτική ασφάλιση (ν. 4110/13) εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικής κατάργησης των φοροαπαλλαγών με βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια» και πως η ρύθμιση αυτή «θέτει εν αμφιβόλω τη σκοπιμότητα σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα». Επικαλείται, μάλιστα, τα παραδείγματα της Τσεχίας, του Μεξικό, της Ν. Ζηλανδίας, όπου γίνονται στοχευμένες επιδοτήσεις της ιδιωτικής ασφάλισης καθώς και τη Γερμανία (συνδυασμός φοροελαφρύνσεων και επιδότησης ανάλογα με το ύψος των εισφορών).
4 μοντέλα ιδιωτικών συντάξεων
Σε εθελοντική βάση.
Με «αυτόματη εγγραφή» και δικαίωμα αποχώρησης (Ιταλία, Ν. Ζηλανδία, Ην. Βασίλειο).
Υποχρεωτικό (Αυστραλία, Χιλή, Μεξικό).
Ημιυποχρεωτικό (Δανία, Ολλανδία).
ΠΗΓΗ: Ημερησία