Τα αντικειµενικά κριτήρια στη φορολογία
Είναι πολύ πιθανόν το οικονοµικό επιτελείο της νέας κυβέρνησης να
καταθέσει τον επόµενο µήνα στη Βουλή ένα νέο φορολογικό νοµοσχέδιο το
οποίο έχει ήδη καταρτισθεί και µε το οποίο φιλοδοξείται η θέσπιση ενός
νέου συστήµατος φορολογίας, κοινωνικά δίκαιου, µε αναδιανεµητικό και
αναπτυξιακό χαρακτήρα. Στο νοµοσχέδιο αυτό θα περιλαµβάνονται διατάξεις
µε τις οποίες θα θεσπίζεται µεθοδολογία αντικειµενικού προσδιορισµού του
φορολογητέου εισοδήµατος των ελεύθερων επαγγελµατιών και των
µικροµεσαίων επιχειρήσεων, µε παράλληλη κατάργηση της διαδικασίας της
«αυτοπεραίωσης», η οποία δηµοσιονοµικά λειτουργεί µάλλον αρνητικά. Είναι αναµφίβολο ότι ο προσδιορισµός του φορολογητέου εισοδήµατος των πολιτών µε αντικειµενικά κριτήρια αποτελεί ανορθόδοξη µεθοδολογία προσδιορισµού του φορολογητέου εισοδήµατος, µεθοδολογία που δεν συνάδει µε τη φορολογική δεοντολογία αφού µε αυτή δεν φορολογείται το πραγµατικά αποκτηθέν εισόδηµα, αλλά ένα υποτιθέµενο εισόδηµα το οποίο προφανώς δεν ανταποκρίνεται στη φοροδοτική ικανότητα του φορολογούµενου φυσικού ή νοµικού προσώπου. Η µεθοδολογία των αντικειµενικών κριτηρίων λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο ισοπεδωτικά. Το εισόδηµα που φορολογείται µε τη µέθοδο των αντικειµενικών κριτηρίων, πιθανόν να είναι µεγαλύτερο ή και µικρότερο από αυτό που πράγµατι έχει αποκτηθεί.
Τα δικαστήρια έχουν δεχθεί ωστόσο ότι ο κοινός νοµοθέτης έχει την ευχέρεια προκειµένου να προσδιορίσει την πραγµατική φοροδοτική ικανότητα των πολιτών να µπορεί να επιλέγει το πιο πρόσφορο και κατάλληλο φορολογικό σύστηµα και ακόµη να προσδιορίζει τη φορολογητέα ύλη µε µεθόδους οι οποίες έχουν προβλεφθεί από τυπικό νόµο και οι οποίες στηρίζονται σε αντικειµενικά κριτήρια, έστω και αν µε αυτές τις µεθόδους παραµερίζονται τα ειλικρινώς τηρηθέντα βιβλία και στοιχεία.
Αντικειµενική µέθοδος προσδιορισµού του φορολογητέου εισοδήµατος των ελεύθερων επαγγελµατιών και των µικροµεσαίων επιχειρήσεων θεσπίστηκε στην Ελλάδα το 1994 (Ν. 2214/1994) επί υπουργίας του Α. Παπαδόπουλου , η οποία εφαρµόστηκε επί µία τετραετία και είχε ικανοποιητικά δηµοσιονοµικά αποτελέσµατα. Η αδυναµία του ελεγκτικού µηχανισµού να συλλάβει το εισόδηµα που πράγµατι αποκτάται, η πολυνοµία, η έλλειψη σταθερότητας στο φορολογικό σύστηµα, κυρίως όµως ο δηµοσιονοµικός εκτροχιασµός από τον οποίο εδώ και χρόνια ταλανίζεται η χώρα, επιβάλλουν ως έσχατη αλλά αναγκαία λύση την εισαγωγή αντικειµενικού τρόπου προσδιορισµού του φορολογητέου εισοδήµατος επαγγελµατικών τάξεων που κατά τεκµήριο φοροδιαφεύγουν. Η περιστολή της φοροδιαφυγής δεν αποτελεί µόνο δηµοσιονοµική προτεραιότητα αλλά κυρίως κοινωνική ανάγκη.
ΠΗΓΗ: Το Βήμα
